Nesta entrada vou a falar un pouquiño da situación que está a vivir fundamentalmente a xuventude galega e que repercute directamente na súa sociedade.
Seguramente oíchedes sobre a masiva emigración dos rapaces galegos cara outras áreas de España, e fundamentalmente a outros países occidentales. A que se debe isto?
A forma fácil de explicalo é na que vos digo que aquí, en Galicia, non hai traballo. É dicir, non o hai e non o crean porque non lles da a gana aos "de arriba". Aínda así eu podería dicirvos que si hai un sector no cal estaríase creando emprego, o sector primario. Neste sector os que traballan a terra son maioritariamente persoas de idade avanzada e a suplición deses postos está case garantizada.
Pero como é normal, volvemos aos problemas. Os rapaces galegos non queren traballar no campo por dúas sinxelas razóns: que ese tipo de traballo non lles gusta e porque cobrarían moi pouco. Xa que non hai traballo, que fan estes rapaces? Emigrar, e con isto producense outras dúas cousas: a fuga de cerebros sempre tan comentada e do que falei noutra entrada, o avellentamento da poboación galega.
Se me preguntades como será esta situación no futuro. Pois sería algo parecido a Galicia-País dos vellos.
Aínda por riba de eso debido a que os que traballan a terra ven que non cobran case nada, venden ás súas terras a empresas e privatizan as zonas.
Polo que ao futuro haberá que añadirlle que ó redor das cidades veremos verxas e alambradas debido a que todo o campo e monte galego será privado. Unha visión triste, moi triste. Pero sen importancia para os que utilizaran nese momento a terra. Ó diñeiro manda, os beneficios mandan. Onde haxa diñeiro hai sonrisas e listo. Os galegos rodeados de verxas coma se foxe unha comunidade-cárcere, e os ricos aos que lles pertence agora a terra galega estarán na outra punta de España contando o seu bonito diñeiro no seu chalé.
Galicia vai mal, moi mal, non só neste ámbito ou nos que comentei nas outras entradas. Galicia vai mal en todos os aspectos, e eu pregúntome. Sucederá algo que nos libere por fin ou vereime obrigado a emigrar tamén?
domingo, 18 de mayo de 2014
viernes, 16 de mayo de 2014
Eucalipto = Negoción
Non sabia que traballo facer ata que recordei unha das miñas viaxes ó pobo da miña avoa en Asturias.
E recordo perfectamente que aínda que ninguen se libra dos condenados eucaliptos, ali coidan o bosque autóctono. Por exemplo todas as tardes marchaba cara a Tahona de Besnes polo camiño antiguo e era un camiño de terra que ao meu gusto, pasaba polo medio do bosque.
A min sinxelamente, encantame ir por ese camiño. Sinteste coma se por primeira vez tiveras contacto coa natureza. Andas por un bosque denso no cal as súas árbores cobren o sol deixando pasar raios de luz, e oes os pitiños dos paxaros e o fluir dun pequeno río.
Sen embargo en Galicia a cousa non é tan boa, como non vaias ás Fragas do Eume non vas a ver árbores autóctonas nas cercanias. É vergoñento que non poida saír da cidade e ver unha árbore da miña terra.
Pero como non, pesan máis o diñeiro e a economía.
Se tivese que dicir a miña opinión neste ámbito pois é de dicir, que non sabería dicir unha con seguridade. Porque o futuro disto é moi incerto.
Se me poño a pensar consigo dúas posibilidades, pero seguro que hai máis.
Unha sería a desaparición do bosque autóctono por completo e todo o que foi noso desaparecerá e cando ti lle contes aos teus netos o bonitos que eran aqueles bosques de carballos e robles, eles preguntaranche que a onde fuches de viaxe.
Outra sería o avance do cultivo do eucalipto ata extremos (igual que na anterior) pero deixando uns puntiños minúsculos para as arbores autóctonas. E como non, se queda pouco dunha cousa porque non van a utilizala para conseguir diñeiro? Collerán as árbores, as trasladaran a un centro, museo ou mostra e terás que pagar para ver algo que te foi arrebatado.
E para isto convidovos a ler un análisis que Green peace fixo para o tema do eucalipto.
Pinchade aqui para lelo.
Invitovos encarecidamente a que dedes a vosa opinión sobre o asunto que mencionei máis arriba sobre que, seguro que hai máis posibilidades do futuro para os nosos bosques.
E recordo perfectamente que aínda que ninguen se libra dos condenados eucaliptos, ali coidan o bosque autóctono. Por exemplo todas as tardes marchaba cara a Tahona de Besnes polo camiño antiguo e era un camiño de terra que ao meu gusto, pasaba polo medio do bosque.
A min sinxelamente, encantame ir por ese camiño. Sinteste coma se por primeira vez tiveras contacto coa natureza. Andas por un bosque denso no cal as súas árbores cobren o sol deixando pasar raios de luz, e oes os pitiños dos paxaros e o fluir dun pequeno río.
Sen embargo en Galicia a cousa non é tan boa, como non vaias ás Fragas do Eume non vas a ver árbores autóctonas nas cercanias. É vergoñento que non poida saír da cidade e ver unha árbore da miña terra.
Pero como non, pesan máis o diñeiro e a economía.
Se tivese que dicir a miña opinión neste ámbito pois é de dicir, que non sabería dicir unha con seguridade. Porque o futuro disto é moi incerto.
Se me poño a pensar consigo dúas posibilidades, pero seguro que hai máis.
Unha sería a desaparición do bosque autóctono por completo e todo o que foi noso desaparecerá e cando ti lle contes aos teus netos o bonitos que eran aqueles bosques de carballos e robles, eles preguntaranche que a onde fuches de viaxe.
Outra sería o avance do cultivo do eucalipto ata extremos (igual que na anterior) pero deixando uns puntiños minúsculos para as arbores autóctonas. E como non, se queda pouco dunha cousa porque non van a utilizala para conseguir diñeiro? Collerán as árbores, as trasladaran a un centro, museo ou mostra e terás que pagar para ver algo que te foi arrebatado.
E para isto convidovos a ler un análisis que Green peace fixo para o tema do eucalipto.
Pinchade aqui para lelo.
Invitovos encarecidamente a que dedes a vosa opinión sobre o asunto que mencionei máis arriba sobre que, seguro que hai máis posibilidades do futuro para os nosos bosques.
miércoles, 7 de mayo de 2014
O pobo galego sen galego
Agora mesmo na actualidade moita xente di que en Galicia fálase galego maioritariamente, como por exemplo din nesta páxina. Nela dise que o galego e moi falado en Galicia, que case todos os galegos queren falar galego e que realmente o galego non está en perigo.
Aínda que algunhas cousas sexan certas, eu non creo que a maioria dos galegos falen galego. Grazas a bastantes viaxes que fixen, viaxei bastante por Galicia e non me encontrei a tanta xente como se di nesa páxina quefale galego. Por exemplo de rapaces da miña idade só conozcoa dous que o falen sempre, e un deles non é de aquí, de Ferrol.
Por outro lado nin de broma creo que os galegos queran falar todo en galego. Na miña vida escoitara iso. De verdade as persoas, co acostumadas que estan a falar en castelán cambiaran ao galego? Conlevando iso a cambios bastantes molestos para eles? Por exemplo no traballo, ou en asuntos estatales.
Pero o mellor é o de que o galego non está en perigo, nin moito menos. A educación fai que moitos nenos acaben falandoo, non si? Pois non. Moitos nenas/os e rapazas/ces acaban falando en castelán debido aos prexuízos do galego e pode verse como o uso do galego vaise deixando de lado a medida que avanzan os anos, vendo que son as persoas máis vellas as que máis o utilizan e as máis novas as que menos.
O futuro do noso idioma é a este paso a súa desaparición. Nin medidas do goberno nin profesores virtusos ós que lles guste falalo e ensinalo poderán cambialo.
Dentro de trinta e pico anos pode que o galego sexa unha lingua casi extinta que só se fala en determinados puntos focais, e que coa morte dos seus falantes acabe desaparecendo.
Este é o meu punto de vista sobr o futuro do galego. Como pode sobrevivir un idioma as inclemencias da sociedade?
Pode que aínda se estea a tempo de salvar ó idioma galego , pero, eu creo que nun futuro o galego desaparecerá e o fará lenta e silenciosamente, sen que ninguén se dea conta ata que sexa demasiado tarde e cando os nosos netos nos pregunten por aquel idioma, nós , que non o falamos a excepción de no ámbito educativo que lles responderemos? Nese momento poderá revivir?
Aínda que algunhas cousas sexan certas, eu non creo que a maioria dos galegos falen galego. Grazas a bastantes viaxes que fixen, viaxei bastante por Galicia e non me encontrei a tanta xente como se di nesa páxina quefale galego. Por exemplo de rapaces da miña idade só conozcoa dous que o falen sempre, e un deles non é de aquí, de Ferrol.
Por outro lado nin de broma creo que os galegos queran falar todo en galego. Na miña vida escoitara iso. De verdade as persoas, co acostumadas que estan a falar en castelán cambiaran ao galego? Conlevando iso a cambios bastantes molestos para eles? Por exemplo no traballo, ou en asuntos estatales.
Pero o mellor é o de que o galego non está en perigo, nin moito menos. A educación fai que moitos nenos acaben falandoo, non si? Pois non. Moitos nenas/os e rapazas/ces acaban falando en castelán debido aos prexuízos do galego e pode verse como o uso do galego vaise deixando de lado a medida que avanzan os anos, vendo que son as persoas máis vellas as que máis o utilizan e as máis novas as que menos.
O futuro do noso idioma é a este paso a súa desaparición. Nin medidas do goberno nin profesores virtusos ós que lles guste falalo e ensinalo poderán cambialo.
Dentro de trinta e pico anos pode que o galego sexa unha lingua casi extinta que só se fala en determinados puntos focais, e que coa morte dos seus falantes acabe desaparecendo.
Este é o meu punto de vista sobr o futuro do galego. Como pode sobrevivir un idioma as inclemencias da sociedade?
Pode que aínda se estea a tempo de salvar ó idioma galego , pero, eu creo que nun futuro o galego desaparecerá e o fará lenta e silenciosamente, sen que ninguén se dea conta ata que sexa demasiado tarde e cando os nosos netos nos pregunten por aquel idioma, nós , que non o falamos a excepción de no ámbito educativo que lles responderemos? Nese momento poderá revivir?
Novos vs anciáns
Imaxinádevos por un momento a Galicia en 2040. Que pensades que haberá? Eu, sinxelamente, creo en que a nosa comunidade será o asilo de España, se segue polo camiño que vai.
Isto xa mo teño imaxinado. Aos 44 anos vir aqui ou simplemente saír da casa (para os que quedaran aquí) e non ver máis ca un neno nunha rúa chea de anciáns e adultos. E só por iso o futuro tanto deses nenos coma dos anciáns será escuro. A non ser que a xubilación se adiantase máis anos (que o goberno é capaz de todo) a xubilación aparecería como un dos principais problemas e causas de preocupación para os anciáns, xa que se non hai un numero suficiente de persoas traballadoras, os anciáns non poderan obter a súas pensións ou unhas pensións suficientes.
Pero, deixando iso de lado. E que pasará entón? Para min habería dúas posibilidades: que xóvenes españois ou inmigrantes veñan a Galicia para apoiar unha recuperación de natalidade, ou que simplemente como pobo galego que somos, desaparezamos (algo parecido ao vídeo do noso profesor Manolo) e sexamos algo parecido a unha especie en vías de extinción. Porque non poño como posibilidade que sexan os propios galegos os que recuperen a natalidade? Porque ao meu parecer a maioria dos galegos acostumaronse aos prexuizos que o restode España imbuiunos, e o aceptan. Desta maneira, para que ter fillos se Galicia non terá futuro?
Con esta maneira de pensar é coa que condenámonos a nós mesmos.
Pero xa que estou a falar de Galicia, poñereime tamén con Ferrol, e precisamente non é que vaiamos pola boa vía. Podedes velo aqui.
Convídovos a darlle un vistazo a esta páxina na cal se reunen varios datos da poboación de Ferrol, tanto actualmente como en relación ao pasado.
Para finalizar deixovos o Padrón de 2013 para que vexades a diferenza en cantidade que había entre os máis novos e os mais vellos fai só un ano.
Isto xa mo teño imaxinado. Aos 44 anos vir aqui ou simplemente saír da casa (para os que quedaran aquí) e non ver máis ca un neno nunha rúa chea de anciáns e adultos. E só por iso o futuro tanto deses nenos coma dos anciáns será escuro. A non ser que a xubilación se adiantase máis anos (que o goberno é capaz de todo) a xubilación aparecería como un dos principais problemas e causas de preocupación para os anciáns, xa que se non hai un numero suficiente de persoas traballadoras, os anciáns non poderan obter a súas pensións ou unhas pensións suficientes.
Pero, deixando iso de lado. E que pasará entón? Para min habería dúas posibilidades: que xóvenes españois ou inmigrantes veñan a Galicia para apoiar unha recuperación de natalidade, ou que simplemente como pobo galego que somos, desaparezamos (algo parecido ao vídeo do noso profesor Manolo) e sexamos algo parecido a unha especie en vías de extinción. Porque non poño como posibilidade que sexan os propios galegos os que recuperen a natalidade? Porque ao meu parecer a maioria dos galegos acostumaronse aos prexuizos que o restode España imbuiunos, e o aceptan. Desta maneira, para que ter fillos se Galicia non terá futuro?
Con esta maneira de pensar é coa que condenámonos a nós mesmos.
Pero xa que estou a falar de Galicia, poñereime tamén con Ferrol, e precisamente non é que vaiamos pola boa vía. Podedes velo aqui.
Convídovos a darlle un vistazo a esta páxina na cal se reunen varios datos da poboación de Ferrol, tanto actualmente como en relación ao pasado.
Para finalizar deixovos o Padrón de 2013 para que vexades a diferenza en cantidade que había entre os máis novos e os mais vellos fai só un ano.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
domingo, 20 de abril de 2014
Xogos galegos? Onde?
Podedes pensar que estou tolo pero pensaschedes algunha vez en xogar a un xogo en galego, ou que fose feito aqui en Galicia? Por suposto non me refiro a xogos de aventuras interactivas que fan agora, maioritariamente dirixidos pola Xunta nos cales só tes que ir clickando. Eu non digo que estean mal, pero poderíanse facer xogos moito mellores se simplemente se lles dera unha oportunidad ás empresas de xogos galegas, por exemplo Alia 3D e Pixel Graphics as cales son protagonistas desta noticia do ABC.
É dicir que se fixeran xogos máis avanzados, para plataformas actuais tales como a ps3, a ps4, a psp, etc..
Pero claro, somos galegos, os nosos xogos estarian en galego e como a ninguén lle interesaría un xogo en galego debido a que non vendería, pois non se crean. Sen embargo eu confío en que os xogos galegos non estarian nada mal, unha solución ao problema que non lles gusta aos que pagan á creación dos xogos sería facer o xogo coas dúas linguas, como ocorre con moitos xogos que teñen a elección do idioma no cal queres o xogo.Seguramente ás ideas que moitos rapaces teñen nas súas cabezas serían xeniais. Pero coma sempre o diñeiro sempre está por diante de todo.
Ademáis se un ponse a pensar, quen querería un xogo en galego? A nosa sociedade aínda fala galego, pero por canto tempo? Xa case ningúnha rapaza ou rapaz o fala. A medida que pasa o tempo o galego vaise facendo un idioma que falan as persoas avellentadas. Xa sei que hai excepcións pero é un proceso tan asentado que é moi dificil paralo xa.
Sen embargo, os xogos non terían porque ser os de sempre. Algunha vez vichedes algún xogo ambientado en Galicia? Eu non, e gustaríame moito un xogo tipo GTA ou algo parecido en Galicia e poder visitar por exemplo a miña propia cidade. Tamén non vin polo momento ningún xogo que trate sobre os celtas ou da historia de Galicia. Xa que hai xogos no cal controlas a un romano na sua vida cotiá e na súa vida de guerreiro, por que non facer o mesmo cun celta ou mesmo cun galego na Idade Media? Eu creo que sería apaisoante e inclusive se o fixeran basado na historia, poderian ser xogos divertidos e con caracter educativo xa que mentres vas avanzando no xogo van aparecendo referencias a procesos da historia e inclusive o poder participar nalgunhas revoltas que sucederan, por exemplo un xogo ambientado nas Guerras Irmandiñas. Sendo o protagonista co cal se xoga un campesiño calquera, e aínda sen ser un héroe, o poder ver a súa determinación, a súa ansia de liberdade a cal ocorreu no pasado, plasmado na túa pantalla.
Sinxelamente eu creo que os xogos galegos poderían ser incribles se simplemente lles deran oportunidades, sen embargo e como é facil de predecir, iso é algo que é moi pouco posible que suceda.
Por favor comentade que vos parece este asunto, xa que a min pareceme moi interesante como para deixalo nun simple argumento dun texto.
É dicir que se fixeran xogos máis avanzados, para plataformas actuais tales como a ps3, a ps4, a psp, etc..
Pero claro, somos galegos, os nosos xogos estarian en galego e como a ninguén lle interesaría un xogo en galego debido a que non vendería, pois non se crean. Sen embargo eu confío en que os xogos galegos non estarian nada mal, unha solución ao problema que non lles gusta aos que pagan á creación dos xogos sería facer o xogo coas dúas linguas, como ocorre con moitos xogos que teñen a elección do idioma no cal queres o xogo.Seguramente ás ideas que moitos rapaces teñen nas súas cabezas serían xeniais. Pero coma sempre o diñeiro sempre está por diante de todo.
Ademáis se un ponse a pensar, quen querería un xogo en galego? A nosa sociedade aínda fala galego, pero por canto tempo? Xa case ningúnha rapaza ou rapaz o fala. A medida que pasa o tempo o galego vaise facendo un idioma que falan as persoas avellentadas. Xa sei que hai excepcións pero é un proceso tan asentado que é moi dificil paralo xa.
Sen embargo, os xogos non terían porque ser os de sempre. Algunha vez vichedes algún xogo ambientado en Galicia? Eu non, e gustaríame moito un xogo tipo GTA ou algo parecido en Galicia e poder visitar por exemplo a miña propia cidade. Tamén non vin polo momento ningún xogo que trate sobre os celtas ou da historia de Galicia. Xa que hai xogos no cal controlas a un romano na sua vida cotiá e na súa vida de guerreiro, por que non facer o mesmo cun celta ou mesmo cun galego na Idade Media? Eu creo que sería apaisoante e inclusive se o fixeran basado na historia, poderian ser xogos divertidos e con caracter educativo xa que mentres vas avanzando no xogo van aparecendo referencias a procesos da historia e inclusive o poder participar nalgunhas revoltas que sucederan, por exemplo un xogo ambientado nas Guerras Irmandiñas. Sendo o protagonista co cal se xoga un campesiño calquera, e aínda sen ser un héroe, o poder ver a súa determinación, a súa ansia de liberdade a cal ocorreu no pasado, plasmado na túa pantalla.
Sinxelamente eu creo que os xogos galegos poderían ser incribles se simplemente lles deran oportunidades, sen embargo e como é facil de predecir, iso é algo que é moi pouco posible que suceda.
Por favor comentade que vos parece este asunto, xa que a min pareceme moi interesante como para deixalo nun simple argumento dun texto.
sábado, 19 de abril de 2014
Vida dun ancián
Hoxe buscando por internet algunha pelicula galega, encontreime tras buscar un pouco unha que me chamou a atención e, aínda que sexa de debuxos animados conta unha historia realista e que verdadeiramente fainos pensar un pouco sobre nós mesmos e o noso comportamento cara os anciáns.
A película da cal estou a falar é "Enrugas", nesta película veremos como o protagonista, o cal é un vello chamado Emilio. A historia comeza co seu ingreso nun xeriátrico e no progreso da pelicula o seu compañeiro de habitación Miguel axudaralle á disimular o seu alzheimer.
Persoalmente esta película pareceume maravillosa, ten momentos tristes os cales ademais de facerte sentir desa maneira, tamén fan que penses un rato, e dicir eses momentos tristes non están so para que se vexan e xa. Están alí porque queren facer que penses que intentes mirar dentro de ti e vexas a súa situación.
Por exemplo nalgúns momentos ves como inclusive Miguel cre que aos vellos os desechan e xa non os quere ninguén e que por iso están alí. Tamén cre que os enfermos mentais xa están perdidos e que é mellor non ir ao seu piso.
Asombroume moito a maneira en que Emilio intenta vivir os seus últimos instantes cuerdo como el quere vivilos, coma él mesmo e non coma un preso nunha cárcere, sen embargo ó final Emilio sucumbe ao alzheimer. Sen embargo a parte que máis me gustou foi cando Miguel opta por cambiar e axudar aos demais. Ó final, no cal están Miguel, Emilio e a Flaca (como a chama Miguel) gustoume moito sobre todo polo sorriso de Emilio.
En definitiva unha película moi realista e bastante dura ó meu parecer, sen embargo non faltan os momentos cómicos nesta película, xa que incluso a vida non é completamente mala.
Deixovos un enlace (pulsade "continue to video") para vela, xa que todolos outros enlaces aos que fun a tiñan cancelada.
Disfrutadea tanto como a disfrutei eu, non sentín para nada que malgastara o meu tempo con esta peli, é máis, sinto que investín moi ben o meu tempo ao mirala.
 |
| Emilio (esquerda) e Miguel (dereita) na ximnasia |
A película da cal estou a falar é "Enrugas", nesta película veremos como o protagonista, o cal é un vello chamado Emilio. A historia comeza co seu ingreso nun xeriátrico e no progreso da pelicula o seu compañeiro de habitación Miguel axudaralle á disimular o seu alzheimer.
Persoalmente esta película pareceume maravillosa, ten momentos tristes os cales ademais de facerte sentir desa maneira, tamén fan que penses un rato, e dicir eses momentos tristes non están so para que se vexan e xa. Están alí porque queren facer que penses que intentes mirar dentro de ti e vexas a súa situación.
Por exemplo nalgúns momentos ves como inclusive Miguel cre que aos vellos os desechan e xa non os quere ninguén e que por iso están alí. Tamén cre que os enfermos mentais xa están perdidos e que é mellor non ir ao seu piso.
Asombroume moito a maneira en que Emilio intenta vivir os seus últimos instantes cuerdo como el quere vivilos, coma él mesmo e non coma un preso nunha cárcere, sen embargo ó final Emilio sucumbe ao alzheimer. Sen embargo a parte que máis me gustou foi cando Miguel opta por cambiar e axudar aos demais. Ó final, no cal están Miguel, Emilio e a Flaca (como a chama Miguel) gustoume moito sobre todo polo sorriso de Emilio.
En definitiva unha película moi realista e bastante dura ó meu parecer, sen embargo non faltan os momentos cómicos nesta película, xa que incluso a vida non é completamente mala.
Deixovos un enlace (pulsade "continue to video") para vela, xa que todolos outros enlaces aos que fun a tiñan cancelada.
Disfrutadea tanto como a disfrutei eu, non sentín para nada que malgastara o meu tempo con esta peli, é máis, sinto que investín moi ben o meu tempo ao mirala.
viernes, 18 de abril de 2014
Galego para os meus oídos
Hoxe, pensei en que ou nunca ou case nunca escoitara unha canción galega que me gustara, ata hoxe. A verdade é que fun a youtube para ver se había algunha canción ou melodía galega que me gustara.
Cal foi a miña sorpresa ao oír unha melodía máis que coñecida e que xa olvidara, "O son do Ar" esta melodía a cal xa ten os seus anos era unha que escoitaba moitas veces de pequeno, tranquila, relaxante, fermosa e sobre todo moi de Galicia.
Esta canción compusoa o grupo galego Luar na Lubre, este grupo empezou con esta melodía a cal é coñecida en distintas partes do mundo. Utiliza para as súas cancións a cultura galega e celta.
Moita xente confunde que esta melodia foi composta por Mike Olfield pero en realidade foi composta polo grupo galego. Mike Olfield colleu despois a canción e fixo outra versión.
Deixovos aqui a melodía e convidovos a mirar os bós comentarios e o aceptamento que ten unha canción de galegos.
Cal foi a miña sorpresa ao oír unha melodía máis que coñecida e que xa olvidara, "O son do Ar" esta melodía a cal xa ten os seus anos era unha que escoitaba moitas veces de pequeno, tranquila, relaxante, fermosa e sobre todo moi de Galicia.
Esta canción compusoa o grupo galego Luar na Lubre, este grupo empezou con esta melodía a cal é coñecida en distintas partes do mundo. Utiliza para as súas cancións a cultura galega e celta.
Moita xente confunde que esta melodia foi composta por Mike Olfield pero en realidade foi composta polo grupo galego. Mike Olfield colleu despois a canción e fixo outra versión.
Deixovos aqui a melodía e convidovos a mirar os bós comentarios e o aceptamento que ten unha canción de galegos.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)