sábado, 25 de enero de 2014

Plácido Mouriño "o fortachón"

Meu avó materno, Plácido Manuel Mouriño y Méndez, naceu en La Graña en 1932. Era o maior de catro irmáns varóns.
Meu avó Plácido


Seguíu a carreira militar do seu pai, meu bisavó (contramaestre militar), e foi escribiente.

Meu bisavó, Manuel Mouriño

Estivo embarcado no cruceiro Canarias (barco da Armada Española). Estando de dotación neste barco, xunto co resto da dotación, asistiron como representantes de España á boda relixiosa do Rei e a Raiña en Grecia. Alí, tiveron unha recepción para os españois que foron e os que vivían alí, con un banquete.
Cruceiro Canarias iluminado con bombillas.

No centro meu avó, durante a súa estancia en Grecia.
Meu avó, o más alto, forte e moreno da fotografía.

Cásase aos 28 años con María Flor Rodríguez Molina, nacida en Madrid (1941), cando ela ten 21 anos de idade.
Miña avoa Flor
Estivo en Guinea Ecuatorial varias campañas. Miña nai, que é a primoxénita (1961), recorda que cando él volvía de Guinea, non o recoñecía porque volvía tan moreno que non cría que fose él (ela tiña 3-4 anos).

Meu avó nun dos viaxes a Guinea

Tamén recorda que cada vez que volvía dunha navegación, miña avóa quedábase embarazada (así ata 11 veces máis). Casi todos os nacementos eran en Outubro.
Miña nai (esquerda) e un dos seus irmáns
co seu pai a primeira vez que ía ao cine.

Miña nai (dereita) cos meus avós e dous
dos seus irmáns na praia de Cobas.

Cabe mencionar que o seu avó era o home máis alto da Armada Española no seu tempo.

No golpe de Estado de Tejero (1981) vivían nun barrio militar en Canido, e o único militar que non estaba embarcado era él. Todos tiveron medo debido á posibilidade dunha nova Guerra Civil e todas as mulleres do edificio foron a refuxiarse á casa dos meus avós por ser a única na que había un home.

Co paso do tempo, como a familia era numerosa e cada vez aumentaba máis, conseguíu outro emprego nun bufete de avogados.

Tíña unha saúde de ferro, pero aos 52 anos (1985), faleceu dun cáncer.

Certificado de nacemento do meu avó Plácido

Tamén encontrei un blog o cal ten informacion sobre un enfrontamento entre o San Miguel de Cervantes e o Canarias.

"Adelante el de Mier, por más valer"

A familia comeza con un noble aquitano que se trasladou á fronteira navarra e que deu orixe á casa Jiménez; dando a súa vez orixe aos primeiros Reis de Navarra. 

Un membro desta familia, foi nomeado Conde de Álava polo Rei de León (século X), este home cambia o seu apelido polo de Vela. Anos máis tarde o crecente poder dos Condes de Castela da lugar a unha gran rivalidade cos Condes de Álava, xa que estos últimos víanse coma os seus iguais e non coma o seus súbditos. Este enfrontamento resultou no abandono voluntario do Conde de Álava rexente, poñendo destino a Sevilla, onde axudou ao Emir para realizar a súa venganza contra o condado de Castela.

Esta forte rivalidade entre ambas familias alcanzou o seu cenit no 1029, co asasinato do tercer Conde de Castela por parte dos tres irmáns da familia Vela. Os tres irmáns foron executados.
O último e cuarto irmán, fuxiu co resto da familia a Alles (Valle de Peñamellera Alta).

Iglesia de San Pedro (Alles), do século XVIII.
Ao fondo vemos o pico de Peñamellera Alta.
Vistas de Alles dende a casa da miña avoa.


Tralo asasinato do último herdeiro da familia Fernán- González (Condes de Castela), os Vela foron perseguidos no reino de Navarra e no condado de Castela para ser "xulgados". Para que isto non ocorrese, os Vela cambiaron o seu apellido ao de Mier1, que chegou ata hoxe.



Escudo da familia Mier

Ao longo da historia moitos membros da familia alcanzaron grandes cargos nos distintos ámbitos:
civil, militar, eclesiástico...

Francisco de Mier y Salinas: Cabaleiro da orden de San Xoan.
Toribio de Mier: Membro do Consello Real de Navarra.
Jerónimo de Mier: Membro do Consello Supremo da Inquisición.
Benito Lles de Mier: Teniente Xeneral dos Reais Exércitos.

Miguel Mier del Río (último Mier importante coñecido): Almirante da Escuadra (parte da flota composta
por buques de combate principais), foi asasinado ao inicio da Guerra Civil a bordo do cruceiro San
Miguel de Cervantes o 7 de Agosto de 1936, pola tripulación amotinada.
O goberno republicano ofrecéralle o mando da marina republicana.

San Miguel de Cervantes


1.       Non se sabe se crearon o apelido e despois fundaron o pobo, ou se adoptaron como apelido o nome dese pobo.